Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Polygonum aviculare & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Lengo-de-passeroun

Polygonum aviculare

Polygonaceae

Àutri noum : Tirasso, Tirasseto-de-camin, Sanguino, Erbo-nousado, Trenco-taio.

Noms en français : Renouée des oiseaux, Traînasse.

Descripcioun :
La lengo-de-passeroun es uno planto coumuno que trachis dins li champ, ermas e pelouso. Pòu èstre siegue drecho, siegue pòu rebala, tirassa au sòu. Fai de pichòti flour mistoulino blanco o roso. La taio di fueio èi proun chanjadisso segound li relarg (fotò).

Usanço :
Es uno planto manjadisso, mai coume pèr tóuti li Polygonaceae, caup d'acide óussali e n'en fau pas trop prendre. Ei couneigudo pèr ajuda au caiamen dóu sang, lucha contro l'inflamacioun, lou mau de garganto, lou tussi, la cagagno...

Port : Erbo
Taio : 5 à 60 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Polygonum
Famiho : Polygonaceae


Ordre : Caryophyllales

Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms - Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Champ - Escoumbre e proche dis oustau - Colo
Estànci : Termoumediterran à Aupen
Couroulougi : Cousmoupoulito
Ref. sc. : Polygonum aviculare L., 1753

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Polygonum aviculare & Blitum bonus-henricus

CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CCC
CC
CC

Coumpara Lengo-de-passeroun emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò